CreatEve

…heb je een blindedarmontsteking!
Het begon woensdag op mijn werk met wat steken boven in mijn maag. Ik had die ochtend geen tijd voor een tussendoortje dus ik dacht dat mijn maag om eten schreeuwde. Toen ik ging lunchen, had ik eigenlijk niet eens zoveel trek. Of beter gezegd; het eten stond mij tegen. Ik at toch maar netjes mijn bordje leeg zodat ik toch die maag tevreden kon stellen. De pijn werd niet minder maar alleen maar erger. Het had blijkbaar toch niet iets met eten te maken…. Die avond zou ik eigenlijk ook weer gaan crossfitten maar toen ik eenmaal thuis was, kon ik mij daar echt niet toe zetten (en dat zegt genoeg want ik zeg crossfit niet zomaar af…) Donderdag was de pijn heviger en zat het ook op een andere plaats. De plankchallenge die ik met een aantal collega’s doe, liet ik ook aan mij voorbij gaan en zelfs het etentje met vriendinnen zegde ik af. Vrijdags bleef de pijn en had ik bedacht dat ik misschien wel een scheurtje had in mijn buikspieren. Het was namelijk geen pijn in mijn buik zoals je die hebt als je ziek bent en die maandag had ik zware buikspieroefeningen gedaan, dus het kon makkelijk. Toch was het vreemd dat het maar aan 1 kant was en een aantal andere symptomen klopte ook niet helemaal. Een collega vroeg zelfs voor de grap of het geen blindedarmontsteking kon zijn. Maar nee, ik had wel pijn, maar zo supererg was het nou ook weer niet. Toch raadpleegde ik mijn grote vriend mr. Google en daar herkende ik toch wat dingetjes die werden geschreven over die bewuste ontsteking. Die avond op advies van mijn moeder toch maar de huisartsenpost gebeld…Ze wilden mij graag zien. Eenmaal daar aangekomen, begon het lange wachten… Om 21:00 was ik bij de HAPA en om 01:30 weer thuis. Tussendoor was ik ook nog bij de EHBO geweest omdat ze ook nog even feedback van de chirurg wilde. Het was duidelijk. Het vermoeden van een blindedarmontsteking steeg en daarom moest er een echo gemaakt worden. ‘S nachts kon dit niet, dus de volgende ochtend om 10:00 mocht ik mij weer melden. Op de echo was duidelijk te zien dat er een flinke ontsteking zat (terwijl ik die ochtend met minder pijn wakker werd…) daarnaast vond de radioloog ook galstenen maar die waren nog niet tot last dus dat staat mij later misschien nog wel te wachten… Na overleg met de chirurg was het duidelijk: operatief verwijderen. Ik kwam op de spoedlijst te staan en moest wachten totdat er een plekje was.

In het ziekenhuis..

Om 14:30 was het dan eindelijk zover. Ik heb van mijn leven nog nooit in een ziekenhuis gelegen (behalve dan dat ik geboren werd..) dus alles was nieuw. Via het infuus werd de narcose toegediend en ik moest nog even diep inademen in een kapje. Daarna was ik weg. In de uitslaapkamer werd ik wakker en voor mijn gevoel werd ik toen vrij snel naar de afdeling gereden. Onderweg kwamen er wat emoties los, ‘heel normaal’ volgens de verpleegkundige. M’n moeder en Jordy waren er ook meteen. Ik was nog heel moe en dizzy van de operatie dus brabbelde maar wat in het rond. Het stukje ontstoken darm was eruit gehaald d.m.v. 3 gaatjes, geen grote snee dus omdat er geen sprake was van een gesprongen darm. De volgende dag mocht ik daarom ook alweer naar huis. Inmiddels is de operatie 2 dagen geleden. Aan de ene kant voel ik mij goed, maar het rustig aan doen valt me nog best tegen. Als ik even teveel doe, word ik of duizelig of voel ik mijn buik. Dus ik neem regelmatig de tijd om echt even op de bank te zitten, delegeer wanneer ik thee wil en ga ook elke dag maar even braaf een uurtje op bed liggen. Tja, fijn dat dat stukje darm eruit is maar vervelend dat ik dus geduld moet hebben… In de leefregels die ik heb meegekregen (en het is ook mondeling bevestigd door de chirurg) staat dat ik 6 weken niet mag sporten!! 6 weken niet handballen en 6 weken geen crossfit. Deze sporten vragen veel te veel van mijn buik(spieren) en dat is niet echt verstandig…. Natuurlijk was ik ontzettend fit dus wie weet kan ik toch wel eerder beginnen….Maar als je nog een leuk idee hebt voor een hobby waarbij ik mij lichamelijk niet teveel hoef in te spannen..kom maar op!